O mnie, czyli sztuka, kultura i cała reszta
Ze sztuką, wizualnością i literaturą mam do czynienia na co dzień praktycznie, teoretycznie, akademicko i towarzysko.
Prywatnie i zawodowo jestem propagatorką sztuki i kultury we wszystkich obszarach życia. Moim naturalnym środowiskiem są wernisaże, stąd pomysł na ten blog o kulturze i sztuce.
Brakowało mi przestrzeni, gdzie, nieskrępowana żadnymi normami ani akademickimi, ani gatunkowymi, mogłabym pisać długie teksty. Teksty o sztuce, które nie są nudnymi recenzjami ani nadętą i sztampową krytyką sztuki. Sztampową, czyli taką, która zamiast mięsistego zdania na przykład na temat mniej lub bardziej przemyślanego obrazu hybrydy pierwotniaka z kroplą oleju silnikowego, podsumowanej tytułem „Bez tytułu”, serwuje ogłupionemu widzowi wytwór słowny, które przez 4 linijki nie mówi nic.
Maniera ta jest szczególnie zauważalna w przypadku malarstwa abstrakcyjnego. Ze względu na to, że występuje częściej niż dobra matcha w Śródmieściu, trudno się na nią nie nadziać. Wasilij Wasiljewicz K. w grobie się przewraca, widząc, że jego wizualne pomysły artystyczne doprowadziły do wylęgu takich koszmarków werbalnych.
Dlatego na Wernisażerii piszę, jak myślę.
Moje FELIETONY WERNISAŻOWE to subiektywne, merytoryczne, pełne dygresji i specyficznego humoru, mocno osadzone w kulturze, historii oraz literaturze teksty o sztuce.
Wernisaż to więcej niż wystawa, to cała oprawa: światło, catering, muzyka i ludzie. A wernisażing, narracja wernisażowa, to znacznie więcej niż krytyka sztuki czy pisanie o samej sztuce.
Wernisażeria: więcej niż blog o kulturze czy sztuce
Wernisażeria to pierwszy lifestylowy blog o wernisażach, blog o kulturze i o sztuce, bo kultura i sztuka to styl życia, nie moda. Jedyna moda, która nigdy nie przemija, to moda na intelekt. Wernisażeria to 100% wernisaży, sztuki, kultury i intelektu.
Czym dokładnie jest Wernisażeria i o co w niej chodzi, można przeczytać w MANIFEŚCIE.
Będzie mi bardzo miło, jeśli zostaniesz czytelnikiem Wernisażerii.
Zapraszam też na Instagram oraz Facebooka. Tam jest o wiele więcej wpisów, bo krótsze posty częściej wrzucam. A moim kanale na YouTube są dostępne uzupełniające materiały wizualne.