Wystawa „Francuska sztuka 1900–1930” w SMK – Statens Museum for Kunst w Kopenhadze.
Matisse i matjas. Kopenhaga słynie nie tylko z pomnika Małej Syrenki, kolorowych domków i śledzi, ale i z wielkiej kolekcji Matisse’a. Oraz śledzi. W SMK, czyli w Statens Museum for Kunst, Państwowym Muzeum Sztuki w Kopenhadze, jedna z wystaw stałych to Francuska sztuka 1900–1930.
Co znajdziecie w recenzji?
W SMK czekają Was same wspaniałe nazwiska: Henri Matisse, Pablo Picasso, Georges Braque, Amadeo Modigliani, André Derain i tak dalej.
Francuska sztuka. Monsieur Mattise i przyjaciele
W SMK w Kopenhadze rezentowane są nie tylko obrazy francuskich malarzy (pejzaże, portrety, wnętrza, akty), ale i rzeźby czy nawet ceramika. Muzeum jest szczególnie dumne z rzadko wystawianej wycinankowej „Zulmy” Matisse’a. W ogóle jest dumne z tej kolekcji. Tez bym była.
Jest ona w znacznej mierze „dzieckiem” inżyniera i kolekcjonera sztuki Johannesa Rumpa. W drugiej i trzeciej dekadzie XX w. zgromadził jedną z największych na świecie kolekcji Matisse’a (25 obrazów i rzeźb), którą podarował muzeum w 1928 r. Od tego czasu kolekcja francuskiej sztuki w Kopmehadze systematycznie puchnie i puchnie i puchnie.
Na zdjęciu widzicie mnie na tle mojego ulubionego obrazu, kolor włosów zobowiązuje. Za „Kobietę w koszuli” André Derain ma w moim sercu prywatny pomnik. Nawet starałam się usiąść jak modelka na obrazie, ale wyszło jak zawsze, zaplątałam się. Pewno dlatego, ze ona trochę w koszuli, trochę nie, a ja bardzo nie w koszuli i bardzo w ocelotach. Przynajmniej obie jesteśmy rude.
Le Rat-Mort na Montmartre. Le Szczur, francuska sztuka i paryscy artyści
Patrząca prosto na widza ruda z obrazu to tancerka z klubu nocnego (oraz restauracji) o uroczej nazwie Le Rat-Mort – Zdechły szczur. Lokal mieścił się pod siódemką przy placu Pigalle, obecnie w tym miejscu jest bank. Swoją droga bardzo warszawska kolei rzeczy. Najpierw kultowa knajpa, potem bank (ewentualnie telekom). Chociaż w Warszawie byłby jeszcze jeden etap: na końcu powinien przyjść deweloper i wyburzyć starą kamienicę.
W każdym razie prawie dwa wieki temu, w 1835 r., przy placu Pigalle naprzeciwko TEJ Café de la Nouvelle-Athens, otworzono Café Pigalle. To tu – oprócz artystów – będą przebywać literaci, w tym poeci wyklęci, czyli trzej złoci chłopcy Paryża: Baudelaire, Verlaine i Rimbaud.
Podobno w pokoju na pierwszym piętrze tak strasznie śmierdziało, że jeden z klientów stwierdził: „Tu śmierdzi zdechłym szczurem!!” I tak oto Café Pigalle wkrótce było znane jako Le café du Rat-Mort, a ostatecznie i tak wszyscy mówili Le Rat-Mort. Wrzucam fotografię, żebyście mieli wyobrażenie, jak kiedyś wyglądał ten lokal.
W ramach ciekawostki wrzucam Wam również dla porównania powstały 7 lat przed portretem Deraina obraz Henriego de Toulouse-Lautreca „Prywatna sala w Le Rat-Mort”. Nie jest częścią kolekcji SMK, ponieważ znajduje się w zbiorach Courtauld Institute of Art, odnogi Uniwersytetu Londyńskiego.
Lucy Jourdan – najbardziej luksusowa paryska prostytutka
Mocno umalowana blondynka to Lucy Jourdan, słynna luksusowa prostytutka. Prawdopodobnie obraz powstał na zamówienie jej kochanka, Barona de W., który jest z nią na kolacji w Le Rat-Mort.
Jak tak patrzę, to trochę mało Kopenhagi i Danii w tym wpisie, ale nie moja wina, w końcu to jest galeria francuskiej sztuki.
No i jak Wam się podoba?
Lubicie Matisse’a i przyległości?
Bo ja to nawet się nie wypowiadam – wiecie, ze uwielbiam ten okres.
